Hou je taai

Na een avondje gezellig ‘bijkletsen’  met vrienden die wij lang niet meer hadden gezien, namen wij voor de deur afscheid. Helaas zonder  knuffels of zoenen op de wang. Zelfs niet eentje in de lucht want wij houden ons nog steeds aan de regels. Maar zoals gebruikelijk nam ik afscheid met een welgemeend “hou je taai” !!

Ook al doe ik dat eigenlijk al mijn hele leven en dus niet alleen tijdens of voor die vreselijke pandemie, ik meen dat altijd oprecht. Ook al lijkt het misschien wel op de manier waarop de Amerikanen elkaar begroeten “Hi how are you today”! Ik plaats er bewust geen vraagteken achter omdat het een vraag is die daar geen enkele inhoud (meer) heeft maar meer een soort automatisme is geworden. Als je geïnteresseerd antwoordt “Fine and you?” dan schrikt de doorsnee Amerikaan zich een hoedje.

Hou je taai komt eigenlijk van hou je haaks en betekent eigenlijk: ‘zorg dat je haaks blijft staan ten opzichte van het grondoppervlak’. Van daaruit kreeg het de betekenis ‘zorg dat je je goed staande houdt’, ‘hou je goed’.

In alle opzichten een goede en betekenisvolle wens die ook tijdens de Corona tijd voor iedereen van toepassing was. Maar ook na een bezoekje aan vrienden of familie waar op onze leeftijd vrijwel altijd, je ontkomt er bijna niet aan, medische onderwerpen aan de orde komen.

Tot gisteren dacht ik dat mijn afscheidsgroet “hou je taai” redelijk origineel was. Bijna niemand zei dat tegen mij. Hetgeen natuurlijk niet wil zeggen dat mijn vrienden en familie mij niet vriendelijk goedendag zeiden.

Tot gisteren dus. Ik zat de hele dag niet echt lekker in mijn vel. Het was mijn dag gewoon niet. Maar niettemin bracht ik aan het einde van de dag mijn dochter naar huis. Zoals altijd kletsten wij in de auto gezellig door. Aangekomen bij haar huis hielp ik haar de bagage uit de auto halen en op de stoep kreeg ik een ouderwetse zoen en een dikke knuffel en onderwijl keek zij mij in mijn ogen en zei “ hou je taai hè”. Ik voelde mij op slag een stuk beter en op de terugweg pinkte ik een traantje weg al stond ik op dat moment even niet haaks op het grondoppervlak.