“A je to”

Een van mijn favoriete (kinder-)series was en is Buurman & Buurman. Een van oorsprong Tsjechische serie.
Twee buurmannen die elkaar helpen met het klussen in en om het huis. Meestal helpen zij elkaar “van de wal in de sloot ”.  Als deze buurmannen het probleem, in hun ogen,  hebben opgelost roepen zij “A je to” of in het Nederlands “En dat is het”.
De behulpzaamheid, de knulligheid en de naïviteit is bijna vertederend maar ontzettend lachwekkend.
Feit is dat de buurmannen, op de ene voordeur staat Pat en de andere voordeur Mat, al 40 jaar de beste vrienden zijn. En dit ondanks het feit dat zij elkaar regelmatig van de wal in de sloot helpen.

Ik woon inmiddels ruim 6 jaar in een seniorencomplex met 154 huurappartementen.
Eigenlijk heb ik dus gewoon 153 buurmannen en buurvrouwen, maar het zou te ver gaan als ik die allemaal mijn beste vrienden zou noemen. Met sommigen is in de afgelopen zes jaren wel een vorm van vriendschap ontstaan en voor sommigen doe ik wel eens een klusje. Samen klussen is er nog niet van gekomen en we hebben elkaar al helemaal niet van de wal in de sloot geholpen. Hoop ik.
Alhoewel ?!! Ik realiseer mij ineens dat er wel degelijk een 3 tot 4-tal buurmannen een zogenaamd “klusteam” vormen. En vanaf een afstand bezien hebben die 3-4 het samen behoorlijk naar hun zin als zij weer een klusje hebben geklaard. Ik heb ze nog niet elkaar een high five zien geven en al helemaal niet “a je to” horen roepen. Maar misschien heb ik niet goed gekeken.

Toch zouden wij in dit complex best behoefte hebben aan een team van buurmannen en buurvrouwen die met elkaar de belangen van de andere bewoners gaan behartigen.
Bijvoorbeeld als er zaken zijn die ons met elkaar niet bevallen of die op ons verlanglijstje staan. Als een lift teveel in storing staat of een wens om fietsnietjes, een vlaggenmast, een AED, onderhoud in de directe omgeving of kritiek op een misplaatste en te grote huurverhoging.

Een team dat op de steun van ALLE bewoners kan rekenen en dat op elkaar kan bouwen als het gaat om “ aanpakken”. Een team dat bestaat uit mensen die iets voor elkaar en voor de medebewoners over hebben en dat zo nu en dan ook tegen kritiek kan. Een team dat coöperatief te werk gaat en dominantie en solistisch handelen van teamleden afkeurt. Een team dat zich aan de afgesproken regels houdt.

Zo’n team blijkt in de praktijk helaas lastig samen te stellen te zijn hetgeen naar mijn mening vooral wordt veroorzaakt door het feit dat, zelfs onder senioren met toch relatief veel levenservaring, nog teveel naar de persoon/personen en hun geschiedenis wordt gekeken.  Waar Buurman en Buurman over een misser heen stappen en opnieuw beginnen met een klus, lijkt dat bij “bestuursklussen” vaak minder gemakkelijk te zijn.

Maar er is, volgens mij, in ons complex nog hoop. Laten wij, net als Buurman & Buurman over elkaars fouten heen stappen. Laten wij respect voor elkaar hebben en laten wij vooral veel lachen. Laten wij de zaken vooral niet te belangrijk maken en laten wij als credo “leven en laten leven” gebruiken.
Maar vind jezelf vooral niet belangrijker dan de rest ! En maak kritiek bespreekbaar !!

“A je to”