ZOMERTIJD

Vanmorgen toen ik wakker werd bedacht ik mij dat de wereld mij al een uurtje voorligt. Gisterenavond vergeten de klokken te verzetten en om twee uur  ’s nachts wil ik er niet voor wakker worden.
Heb ik dat uurtje echt gemist ? Nee, ook niet. Want ik heb gewoon mijn normale 8 uren geslapen en ik had voor mijn gevoel ook gewoon een acht uur durende droom.
Zullen er vandaag minder corona-doden geteld worden omdat er een uurtje ontbreekt en zal men dan onmiddellijk roepen dat we het tij hebben gekeerd ? Zullen de farmaceuten klagen dat ze een uur minder hadden om een effectief vaccin te ontwikkelen en dat er daardoor uiteindelijk toch weer meer mensen overlijden ?

Niets van dat alles. Vandaag zal precies hetzelfde zijn als gisteren en eergisteren en de  dagen ervoor. En de nieuwsberichten zullen weer bol staan van het Corona-drama dat wij op deze wereld maar niet onder de knie lijken te krijgen. Op de televisie zullen weer deskundige intensivisten, virologen, economen, psychologen, geriaters en andere ‘wetenschappers’ over elkaar heen rollen met hun steeds weer andere en soms inconsequente wijsheden. Ons in opperste verwarring en soms met toenemende angst achterlatend.

Ook de complotdenkers zullen hun dwaze theorieën blijven verspreiden. Zoals die dominee uit Werkendam die zijn gelovigen voorhoudt dat ‘God een ziekte heeft gestuurd omdat hij ons wil straffen’. Of die dwaas in Amerika die beweert dat het allemaal de schuld is van de Democraten en ene Jensen die waarschuwt ‘dat nu gebeurt waar hij altijd al bang voor was: de overheid neemt al deze drastische maatregelen om de vrijheden van burgers zoveel mogelijk in te perken’. En dan hebben we nog die azijnpissers die met droge ogen oreren dat dit drama de oplossing is voor de komende pensioenproblemen.

Niets van dat alles. Wij hebben, ik ook, vandaag de klokken allemaal een uur vooruit gezet en de verlichting kan vanavond een uurtje later aan. Verder verandert er niets.
De anti-klokverzetters zullen wij vandaag waarschijnlijk niet horen. Dat dan weer wel. Wij hebben met elkaar andere zorgen om ons druk over te maken. De zomertijd zal geen oplossing blijken voor de huidige crisis. Ook de hogere temperaturen niet, zoals Trump beweert.

Maar uiteindelijk gaat alles voorbij. Binnen niet al te lange tijd, hopelijk voordat wij de klokken weer terug moeten zetten, zullen we terugkijken op deze periode als een absurde en unieke tijd. Een moment in de geschiedenis waarop alle neuzen dezelfde kant op stonden, waarop we ons bang en onzeker voelden, een tijd waarin we plotseling allemaal in hetzelfde schuitje zaten.

In de tussentijd kunnen we ons best doen om goed te zijn voor onszelf en de mensen om ons heen – en ons goed voor te bereiden op de volgende storm.