Zinloze rondjes

Na veel wikken en wegen heb ik besloten dit blog uit te kiezen om uit de kast te komen: 

Ik kijk graag naar de Formule 1!

Als hippie in 1970 was dat voor mij het verderfelijkste wat er bestond: kijken naar uitlaatgas brakende auto’s die zinloze rondjes draaien. Bovendien vond ik het gewoon bloedsaai. Maar zelfs in 2004, toen ik het huis in Suderwick kocht, begreep ik nog niets van mijn Duitse buurman, die op zondag het gemoedelijke gesprek over de heg heen abrupt afbrak omdat ‘de race ging beginnen’. Het waren de jaren van Michael Schuhmacher.

Inmiddels ben ik zelf een hopeloos geval en heb ik gisteren de hele avond ‘Drive to Survive’ gekeken en kan ik niet wachten tot zondag in Bahrain het nieuwe F1 seizoen start. Wat is er in hemelsnaam met mij gebeurd?

Terugblikkend moet ik natuurlijk toegeven dat ik als kind al, behalve een Fleischmann treinbaan, een racebaantje had. Eerst van Faller, in de schaal van die H0-treintjes, en daarna ook van Stabo (1:24). En nou kom ik nog een keer uit de kast: ik heb die nog steeds en draai regelmatig een paar rondjes. De Stabo-baan is alleen vervangen door Carrera. Eens per jaar komen vier vrienden van de middelbare school uit Den Haag naar ons toe om samen met ons de Suderwicker F1 in onze achtertuin te houden. Onze tuin is 30 meter diep maar ik heb zoveel rails dat we gemakkelijk een flink baantje kunnen uitleggen. En dan is het gewoon dikke pret. De dames zijn overigens verreweg het fanatiekst en gemeenst. Het is maar goed dat er geen Formule 1 voor vrouwen is, hoewel ik net op Wikipedia lees dat er sinds 1950 maar liefst vijf vrouwen hebben deelgenomen.

Mijn Faller autobaan

Ergens eind jaren 90 waren die Carrerabanen voor een habbekrats te koop bij V&D. Slotracing was helemaal ‘uit’. Carrera ging door een diep financieel dal en de oprichter maakte vanwege het faillissement zelfs een eind aan zijn leven. Ja, zelfs op schaal is het een levensgevaarlijke sport. Maar ik sloeg op de rommelzolder van V&D aan de Leyweg genadeloos toe en ging naar huis met drie grote dozen en een tas vol autootjes.

De Suderwick Formule 1 race

Sluimerend zit het dus toch in je: sneller willen gaan dan een ander. Ik merkte het laatst ook tijdens een fietstochtje met vrienden. Ik kon het niet laten stiekem steeds een beetje harder te gaan op mijn 35 jaar oude maar perfect onderhouden Gazelle sportfiets, terwijl de rest met steeds meer moeite mij probeerde bij te houden op hun nagelnieuwe E-bikes. 

En dan komt daar ineens zo’n Nederlander in de F1 die tot ieders verbazing, net 20 jaar oud, aan alle grote namen voorbijracet. Je gaat een keertje kijken en je vindt het nog steeds bloedsaai. Totdat je, net als bij de Tour de France, langzaam wat meer inzicht krijgt in het ‘spelletje’: de strategie, de bandenkeuze, de invloed van de safetycar, de nadelen van porpoising, het plannen van een pitstop en nog veel meer. Na een paar keer kijken kun je een heel professioneel klinkend verhaal opdissen aan de borreltafel.

Maar het meest ben ik onder de indruk van de psychologie. Zo’n Max Verstappen heeft alles wat ik niet heb. Die rust, dat zelfvertrouwen, de durf en vooral de focus. Ik leer daarvan, zoals ook Lewis Hamilton een lesje van hem kreeg. Natuurlijk is het een ongelooflijk milieuvervuilend circus, hoewel er kennelijk veel uitvindingen worden gedaan die aan alle autorijders en zelfs het milieu ten goede komen. Natuurlijk worden er belachelijke bedragen geïnvesteerd en verdiend en dat laatste dan graag buiten bereik van onze fiscus. Maar het is ook een sport waar bovenmenselijke prestaties worden geleverd en waar iedereen zich het lazarus traint en werkt om stapjes vooruit te kunnen maken en waar een heel team zich focust op maar één ding: de beste zijn.

En wie het niet geloofd dat het echt een sport is, zittend in een autoootje rondjes draaien, moet maar eens een keer in een simulator gaan zitten. Verena en ik kregen na meerdere pogingen de bolide nog geen 100 meter van de start zonder in de bandenstapel te landen. Het zijn geen auto’s, het zijn monsters. Monsters die zinloze rondjes draaien.

Joop

3 antwoorden op “Zinloze rondjes”

  1. Voor mij heb jij die baan nooit uitgelegd in jouw grote tuin Joop. Maar dat geeft ook niet want zelfs op die baan zou ik het zinloze rondjes vinden. Maar waarom jij als F1 fanaat het ook zinloze rondjes vindt ontgaat mij.

    1. Dat doe ik graag voor je! Zinloos, ach, ja en nee. Als ik erover nadenk blijf ik het een raar fenomeen vinden!

  2. Ik zie aan het eind dat het blog van Joop is. Ik lees hem op mijn telefoon. De verbazing werd onder het lezen steeds groter. Is Ernst zo’n race fanaat? Maar het dus Joop.

Laat een antwoord achter aan Ger Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *