Soixante Neuf

Ooit lag ik als jongetje van 12 jaar lepeltje vorkje met mijn jongere broertje in een twijfelaar met een stromatras op de deel van een oude koeienstal . Op latere leeftijd begreep ik dat het ook wel standje 69 werd genoemd.
Het bleek een internationaal ‘begrip’ te zijn en het werd zelfs beschreven in de boeken van Guillaume Apollinaire en Guy de Maupassant.

Om te voorkomen dat ik nu de indruk wek dat ik deze boeken ook daadwerkelijk heb gelezen moet ik ruiterlijk bekennen dat het woordenboek voor Populair Taalgebruik een welkome informatiebron bleek te zijn.

Voor de titel van dit stukje is er echter een veel eenvoudigere verklaring. Vandaag, 2 juli 2022, is het precies 53 jaar geleden dat wij elkaar het ja-woord gaven tegenover een ambtenaar van de burgerlijke stand.

Uit het standaardverhaal, dat hij waarschijnlijk al jarenlang voor elk jong paar hield, herinner ik mij maar één gedeelte. Met veel egard verkondigde hij dat wij de rest van ons leven geen verjaardagen moesten vieren maar deze heuglijke dag.

Het was woensdag 2 juli 1969 en het zou een warme, maar bijzondere en onvergetelijke dag worden. In de krant van die dag lezen wij dat de vertragingen op Schiphol oplopen en dat de Horecaprijzen enorm stijgen. Er is 53 jaar later nog niets veranderd.

Terwijl ik dit schrijf is het kwart over drie en realiseer ik mij dat 53 jaar geleden, bijna 5 minuten later, de officiële plechtigheid begon. Twintig minuten later droegen wij onze ringen plotseling aan onze rechterhanden en hadden wij elkaar ‘eeuwige trouw’ beloofd. Kom daar nog eens om vandaag de dag.

Een kerkelijke inzegening paste niet bij ons, zo hadden wij samen besloten. En dus konden wij direct na de plechtigheid richting hapjes en drankjes. Wel zo lekker met dit weer.

Een bonte stoet van familie, vrienden, kennissen, oude buren en collega’s trok aan ons voorbij. De warme handen en de vele trio’s zoenen maakten het in dat kleine zaaltje alleen maar warmer en klammer. Aan één tafel stapelden de goedbedoelde huwelijkscadeaus zich op. Variërend van bloemstukjes tot peper-en-zout stelletjes en ander prullaria. Hoeveel daarvan zouden wij er nu nog hebben?

Drieënvijftig jaar later constateer ik dat wij niet echt geluisterd hebben naar die trouwambtenaar. Het is inmiddels alweer drie jaar geleden dat wij zijn goed bedoelde raad wel opvolgde en een feestje bouwden omdat wij toen de vijftig aantikten. Plechtig hebben wij toen beloofd dat wij nergens naar streven maar ons best zullen doen om over 10 jaar elkaar, waar dan ook, weer te treffen onder het genot van een hapje en een drankje.

Dat laatste lijkt wel een belofte van een politicus die zegt niets te kunnen beloven maar wel plechtig belooft zijn of haar best te zullen doen.

Niettemin 1969 was een bijzonder jaar en vandaag staan er toch 20 rozen op tafel.

11 antwoorden op “Soixante Neuf”

  1. Heb ik jullie trouwdag gemist. Excuus. Alsnog gefeliciteerd met jullie 53jarig inmiddels + huwelijk.

    Groet Ben en Franca

  2. Lieve Liebe Dear Janny&Ernst! Van harte gefeliciteerd! Herzensliebe Wünsche zu Eurem besonderen Tag der Liebe! May love and happiness continue! :)) xxx

  3. Janny en Ernst, VN harte gefeliciteerd en gewoon opgaan ❤️❤️❤️
    Janke en ik zijn 5 november as. 65 jaar getrouwd n hebbn elke dag plezier
    Groeten van on

  4. Ernst en Janny,
    Nog even op de valreep: van harte gefeliciteerd met jullie 53-jarig huwelijk.
    Gewoon zo doorgaan!

  5. Een feestdag, van harte gefeliciteerd! Geniet van de dag, van het mooie weer, van de bloemen, maar geniet vooral van het het feit dat jullie al 53 jaar samen lief en leed delen!

  6. Gefeliciteerd! Bijzondere dag en je viert het toch ook door dit met ons te delen en er zo bij stil te staan..
    Bijzonder dat er niks veranderd is al die als het gaat om het nieuws.

Laat een antwoord achter aan Hermine Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *