Opletpuntje.

Deze week hoorde ik onze grote vriend Koolmees oreren dat de dreigende pensioenkortingen een “opletpuntje “ zijn. Om vervolgens snel door te lopen naar zijn volgende, ongetwijfeld belangrijke, afspraak.
Het is te hopen dat hij bij het oversteken ook even heeft opgelet.

Vandaag is het Prinsjesdag en dus kijken ruim 4 miljoen gepensioneerden met spanning uit naar hetgeen Alex voor te lezen heeft. Ik vrees echter dat het zal blijven bij de belofte dat iedereen er volgende jaar minstens 2% op vooruit gaat en dat het woord pensioen niet in de troonrede voorkomt.
Of misschien toch, maar dan met de belofte dat het voor het kabinet een “opletpuntje” is.
En wij weten inmiddels allemaal wat er van zulke beloftes terecht komt.
In tegenstelling tot de beloftes van Rutte III ging de koopkracht van gepensioneerden de laatste twee jaar in de min. En dit ondanks het feit dat zij er sinds 2008 als ruim 12% in koopkracht op achteruit zijn gegaan.

“Kortingen zijn onafwendbaar” zo koppen heel veel kranten de laatste dagen, misschien wel weken. Bij sommige pensioenfondsen kan die korting oplopen tot wel 10%.

Voor mensen die al pensioen ontvangen mag die 10 % over 10 jaar worden uitgesmeerd en dan lijkt 1% nog wel acceptabel. Maar mensen die een paar jaar voor hun pensioen staan zien hun pensioen in één klap met 10% verminderen.
En onze grote vriend Koolmees noemt dat een opletpuntje ??

De boosdoener is volgens alle deskundigen, en dat zijn er een heleboel, de huidige lage rekenrente. Die rekenrente is zo laag omdat deze gekoppeld is aan de (risicovrije) marktrente, en die is vooral door toedoen van ene meneer Draghi gemanipuleerd en lager dan ooit.

Ondertussen zegt de rekenrente allang niets meer over de rendementen van de fondsen en hun vermogenspositie, want beide zijn goed. Het totale pensioenvermogen verdubbelde in de afgelopen jaren van 700 miljard naar meer dan 1450 miljard euro.‎

De oplossing is dus binnen handbereik. We moeten loskomen van de huidige systematiek die zowel gepensioneerden als werkenden geen perspectief biedt, en we moeten toe naar een ‎realistische rekenrente. Die ligt, volgens het Financiële Dagblad, ergens tussen de 2,5 en 3 procent.
Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat zo’n rekenrente de dekkingsgraden van de pensioenfondsen in één klap zou verhogen met  minimaal 30%.

Maar ik realiseer mij dat ik ook tot de beste stuurlui die aan wal staan behoor. Voor ons wordt deze hele “kwestie” dus een “opletpuntje” bij de volgende verkiezingen en vandaag als Alex voorleest uit het werk van dit kabinet.

Ik blijf het toch zeggen, hoor !!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *