GOD ONLY KNOWS

Het moet in het najaar van 1966 zijn geweest, dat ik deze song voor het eerst hoorde. Ik was net terug van een wacht-ronde rondom de legerplaats  met volle bepakking en wapen. Het was donker en koud en ik wilde nog maar één ding; slapen. Terug in de wachtruimte was het warm en uit de luidsprekers klonk zacht de voor mij geheel nieuwe song. Het pakte mij direct maar leidde ook direct tot een melancholieke stemming. Heimwee en liefdesverdriet liepen in elkaar over. De tranen liepen over mijn nog ijskoude wangen.

Echt gelovig ben ik niet ondanks het feit dat ik door mijn ouders naar de zondagsschool en later naar catechisatie werd gestuurd. De song gaat ook niet over God maar over eeuwige liefde. Vandaar wellicht dat liefdesverdriet.
Ik was immers in die tijd pas net, maar tot over mijn oren, verliefd.

Het lied, waarvan Brian Wilson de muziek schreef en Tony Asher de tekst, werd door beide heren gezien als een visioen onder de volgende omschrijving: “Als je je ogen dicht hebt, behoor je niets te zien; echter eenmaal gesloten kan je van alles zien”.

In de daarop volgende 54 jaar is God Only Knows mijn absoluut favoriete song gebleven. Op mijn meest melancholische en trieste momenten putte ik er hoop en moed uit en genoot ik, steeds opnieuw, van deze schitterende song. En het werkte voor mijn gevoel.

Deze week moest ik aan dat moment in 1966 denken en hoorde ik in mijn hoofd steeds opnieuw die prachtige muziek. Elk moment dat ik alleen in de auto zat koos ik als eerste de mooiste popsong ooit gemaakt. En mijmerde over de ups en downs in de afgelopen decennia maar vooral over de toekomst. Wat zal die ons beiden brengen en hoe slaan wij ons hier samen weer doorheen.

Alleen God weet dat. Maar wat er ook gebeurt onze eeuwige liefde blijft bestaan. Hoe dan ook.

Luister samen met mij naar dit prachtige lied en put er net als wij hoop, liefde en kracht uit.

GOD ONLY KNOWS.