“Alles wat een begin heeft, heeft ook een einde. Sluit daar vrede mee en alles komt goed”.
Het is alweer ruim 15 jaar geleden dat ik besloot zo nu en dan uit de losse pols een overpeinzing, een herinnering of een mening met een pennenstreek aan het papier toe te vertrouwen en die met een select gezelschap van familie en vrienden te “delen”.
Inmiddels 5 jaar geleden besloot Google, zonder welke vooraankondiging dan ook, het door mij en vele anderen gebruikte Blogger onderdeel de overbekende nek om te draaien. Gelukkig had ik, als gewezen ambtenaar, alles keurig netjes bewaard en zelfs op datum gerubriceerd.
Vanaf toen besloot ik zelf een eigen website te bouwen en daar mijn bijdrages op te publiceren. Ik had en heb de indruk dat mijn verhaaltjes goed werden gelezen en, niet onbelangrijk, werden gewaardeerd.
Twee jaar geleden besloot ik 31 blogjes, want zo noemde ik ze inmiddels, te bundelen in een klein boekje. Een verzameling pennenstreken van één jaar.
In totaal heb ik in de afgelopen 15 jaar ruim 180 overpeinzingen, herinneringen en meningen met jullie gedeeld,
Nu, ruim 15 jaar later, staat de wereld in brand en ontvluchten bijna 2 miljoen vreedzame en onschuldige mensen hun land voor het geweld van één man die compleet de weg is kwijtgeraakt en jonge mannen (soms van 17 oud) met tanks en artillerie zijn buurland instuurt waarbij aanvallen op de bevolking en burgerdoelen niet worden geschuwd.
Dagelijks worden wij geconfronteerd met de meest afschuwelijke beelden van verwoeste steden, ziekenhuizen, universiteiten, en huilende en in shock verkerende vrouwen en kinderen. Intussen elke vorm van protest in zijn eigen land met geweld en dreiging van langjarige gevangenisstraffen de kop indrukkend en de schuld van dit alles bij dat onschuldige en vreedzame Oekraïense volk leggend.
Maar dat niet alleen. De gevolgen voor de rest van Europa zijn niet te overzien en zullen nog jarenlang tot de grootste crisis na de tweede wereldoorlog leiden.
Het wordt dan ook steeds moeilijker om luchtige verhaaltjes op te schrijven. Bovendien zie ik nu ook op mijn eigen website volkomen anonieme reacties verschijnen op verhaaltjes van jaren geleden waarbij het email adres ogenschijnlijk uit Rusland komt.
Ik kan dan ook niet meer uitsluiten dat mijn website op de achtergrond voor andere, minder vreedzame, doeleinden wordt gebruikt. Dit ondanks het feit dat, naar mijn indruk, ikzelf alles heb gedaan om dat soort “aanvallen” te voorkomen.
Alles bij elkaar opgeteld heb ik besloten om te stoppen met het publiceren van mijn “verhaaltjes” en mijn website per 21 mei 2022 helemaal te sluiten.
Alhoewel ik het jammer en triest vind zo’n besluit te nemen bedenk ik mij tegelijkertijd dat er op dit moment veel ergere dingen op deze aarde gebeuren.
De dagelijkse beelden van de ellende die de Oekraïners elk uur van de dag en al meer dan twee weken meemaken vervullen mij met afschuw en doen mij steeds meer hopen dat wij met z’n allen toch in staat zijn deze vreselijke man te doen stoppen, in de hoop dat hij door zijn eigen volk tot de orde wordt geroepen. Hoe dan ook!!
Dank jullie wel voor de lieve en mooie en soms humorvolle reacties die ik de afgelopen vijftien jaren heb mogen ontvangen en laat ik eindigen met mijn persoonlijke motto:
“Wij hebben de aarde in bruikleen van onze kinderen”. Jean-Francois Gregoire.
Beste Ernst,
Jammer, dat je moet stoppen. Ik heb vaak genoten van je verhaaltjes. Vaak herinneringen aan betere tijden, soms humoristisch, altijd boeiend. Ik zal ze missen.
Bedankt voor de verhalen die geweest zijn. Het ga je goed.
Jammer Ermst. Ik lees ze nog niet zo lang, maar ik heb ze met plezier gelezen. Dank je wel.
Wat jammer Ernst, ik zal je blogjes gaan missen, ik heb ze iedere keer weer met veel plezier gelezen. En ook de leuke reacties op je schrijven.
Bedankt!
Alles wat je schrijft in je aankondiging om te stoppen met bloggen snap ik. Ik kan het goed begrijpen. Wat niet te bevatten is, is de waanzin die van Poetin en zijn rechtse imperialisten uitgaat en is uitgegaan. Ik kijk terug op de geschiedenis en zie gelijkenissen… Maar daar gaat mijn reactie op je blog niet over.
Kortom, niet stoppen!
Blijven schrijven is het betere protest tegen de wantoestanden en de waanzin in de wereld. Ik verwacht geen non-stop luchtige blog verhalen. Maar jouw verhalen. Terugblikken. Herinneringen. Ontdekkingen. Niet-vergeten verhalen. Delen. Naar dingen kijken. Ervaringen delen.
Ik heb altijd met plezier je blogs gelezen. Zelden heb ik op hen gereageerd. Maar dat is niet belangrijk. Ik heb genoten van je verslagen.
Ergo: ga door. Het hoeft niet altijd luchtig en vrolijk te zijn. Zelfs het zware en trieste hebben hun rechtvaardiging. Zonder de ene, is er geen andere.
Wat de Russische hackers betreft: vraag het gewoon aan een specialist – installeer een betere firewall – wat dan ook.
Ik stuur je kracht, moed, woorden en veel mooie gedachten. Alle liefde, Ve
Als ik er iets over te zeggen had, dan zou ik zeggen: ‘Ben je besodemieterd! Gaat niet gebeuren! Hou op met somberen en ga onmiddellijk aan het schrijven! Als de weldenkende mensen hun mond gaan houden in deze tijden, dan zijn we verkeerd bezig, toch? En dat vermeende misbruik van je website krijgen we wel onder controle’. Maar ik heb er niets over te zeggen en kan ik het alleen maar heel jammer vinden. Je berichtjes van een nieuw blog zijn de weinige die ik altijd direct uit nieuwsgierigheid aanklik. Toch nog maar eens over nadenken? Want misschien ga je het zelf wel het meeste missen.
Jammer Ernst. Ik heb genoten van je stukjes.
Misschien iets anders en nu weer tijd om een neven en nichten dag te organiseren. Houden we de familie en verhalen toch nog in leven.
Beste Ernst, jouw pennetje is zeer bijzonder, wij kunnen dat feitelijk niet missen. Belangrijkste effect van jouw pennetje is dat je volgers aan het denken zet en vaak weer opbouwende reactie komen. Dat gaat nu verdwijnen en dat is jammer., of met andere woorden denk nog eens goed na of er toch een oplossing aan de horizon te krijgen om deze unieke communicatie boven water te houden.
Dries
Beste Ernst, jouw pennetje is zeer bijzonder, wij kunnen dat feitelijk niet missen. Belangrijkste effect van jouw pennetje is dat je volgers aan het denken zet en vaak weer opbouwende reactie komen. Dat gaat nu verdwijnen en dat is jammer., of met andere woorden denk nog eens goed na of er toch een oplossing aan de horizon te krijgen om deze unieke communicatie boven water te houden.
Dries
Beste Ernst,
Heb wel niet alle 180 overpeinzingen meegekregen maar die van de laatste 5 jaar wel. Ik las deze met veel plezier en genoot van jou gedachten over de verschillende onderwerpen.
Maar heel erg jammer dat je ermee stopt, hoewel ik het gezien jouw blog het wel kan begrijpen. Ik en ik niet alleen dat weet ik zeker zullen jou leuke doch kritische noot in deze zeker missen. Maar jou kennende zal die kritische noot niet verdwijnen. We blijven elkaar zien en spreken.
Dank voor alle mooie blogs, zoals o.a. over de peenbuikers.
Groet Ben
‘Als er ergens een deur dicht gaat, opent zich ergens anders een raam.’
Kortom: ook al staat de wereld in brand en wordt je site misbruikt door trollen, er is altijd hoop. Wij hebben geen invloed anders dan in onze eigen kring de vrede te bewaren en hart te hebben voor onze medemens
Dank voor je stukjes en schrijf gewoon verder, papier is geduldig.
Wat jammer Ernst dat je stopt met de leuke,mooie ,soms emotionele verhalen.Ik vond het heel knap van jou altijd weer een interessant onderwerp te vinden ,je hebt absoluut schrijverstalent.
Jammer dat jij je genoodzaakt voelt te moeten stoppen, maar ik snap dat volkomen.
Via jouw overpeinzingen was er nog een sprankje contact met jou; hopelijk zal ik soms op Fb nog iets zien langskomen over “jullie” plantsoen.
Het ga je goed Ernst!
Wat spijtig maar helaas wel begrijpelijk dat je stopt. Dank voor al je “overpeinzingen” en ook zeer mooie verhalen die je gedeeld hebt!
Dank je Ernst, ik heb altijd met plezier je verhalen gelezen.
En je weet toch waar je een deur sluit gaat er weer een ander open.
Lieve groetjes, Tiny
Hoi Ernst
Voor mij hoef je niet te stoppen met je blog , maar ik snap wel dat er na enige tijd ook andere dingen belangrijk zijn. Je hebt lekker leesbaar geschreven en leuk om je mening over veel dingen te kennen en terug te herkennen omdat het vaak dezelfde lijn van mijn denkwijze is. Jammer, schrijven is wel een hobby van je…. hobby s moet je hebben, hopelijk heb je er nog veel meer.
Xx Liefs en groetjes Esther